Er is reden tot bezorgdheid over het welzijn van een groot aantal Poolse gezinnen in Nederland schrijft het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) in een rapport. De opvoeding van kinderen in betreffende gezinnen wordt bedreigd door taalproblemen, taalachterstand, drankmisbruik, slechte woonomstandigheden, zoals het leven op campings of in te kleine woningen, gebroken gezinnen, aanpassingsproblemen van de jeugd wat zich uit in wegloopgedrag, schoolverzuim, tienerzwangerschappen, prostitutie en enzovoorts. Dit ontstaat mede door de ontstane slechte band met hun ouders. De kinderen worden, vaak ongewild, te vaak aan hun lot overgelaten door lange werkdagen van hun ouders. Ouders werken soms van zes uur ’s ochtends tot zes uur ’s avonds. Veel gezinnen zijn afhankelijk van de werkgevers van de ouders. Door de onregelmatige werktijden kunnen ouders hun kinderen vaak niet naar school brengen of vertellen wanneer ze van hun werk weer thuis komen. Ondertussen zitten de kinderen alleen thuis voor de televisie of achter de computer.
Ook het niet kunnen spreken van de Nederlandse taal zorgt bij deze gezinnen voor problemen. Als ouders een e-mail krijgen van school, bijvoorbeeld dat hun zoon of dochter al een maand niet op school is geweest, dan kunnen ze het Nederlands niet lezen. Aktie van de kant van de ouders blijft dan uit en verder contact met de school gaat niet of zeer moeizaam. Ook vallen de lange werktijden niet te combineren met het leren van de Nederlandse taal. De reistijd woon-werkverkeer is vaak lang en er is vaak geen vervoer. Na een lange werkdag is er vaak geen energie meer over om nog naar taallessen te gaan of het maken van huiswerk. En ook al spreken de ouders soms een woordje Nederlands, zij kunnen de weg niet vinden naar hulpverlening of instanties die ze verder kunnen helpen. Ook speelt het cultuurverschil hier een grote rol in. Wanneer de problemen in een gezin niet meer te overzien zijn, komt er bemoeienis van Nederlandse instanties, zoals het CJG of Veilig Thuis. Er is dan al vaak sprake van verwaarlozing, huiselijk geweld, alcohol misbruik, drugs misbruik, kindermishandeling, of seksueel misbruik. Het verlenen van hulp aan ouders die geen Nederlands verstaan is dan bijna onmogelijk.
